Κήλη

Κήλη

Κήλη & Αποκατάσταση κοιλιακού τοιχώματος

Η κήλη είναι η ανώμαλη προβολή ενός οργάνου ή ιστού από την κοιλότητα στην οποία περιέχεται. Οι περισσότερες κήλες εμφανίζονται στο κοιλιακό τοίχωμα, και συγκεκριμένα σε φυσιολογικές οπές ή ευένδοτα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος. Η συνεχής εφαρμογή υψηλών πιέσεων στα συγκεκριμένα σημεία, οδηγεί σε περαιτέρω εξασθένηση του μυϊκού τοιχώματος, και την ανάπτυξη κήλης. Το περιεχόμενο της κήλης εξαρτάται από την ανατομική περιοχή στην οποία αναπτύσσεται. Στα αρχικά στάδια οι περισσότερες μία κήλη περιέχει λίπος. Η περαιτέρω εξασθένηση του μυϊκού τοιχώματος προκαλεί προοδευτική αύξηση του μεγέθους της κήλης. Μπορεί σε προχωρημένα στάδια να περιέχει λεπτό και παχύ έντερο, τμήμα της ουροδόχου κύστης, ενώ σπάνια σε πολύ μεγάλες κήλες μπορεί να προβάλλουν και άλλα όργανα.

Αυτό που κάνει μία κήλη από ανησυχητική ως επικίνδυνη, είναι τα συμπτώματα που προκαλεί, τα οποία εμφανίζονται στο 65% των περιπτώσεων. Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με την εντόπιση, με πιο συχνά τη διόγκωση και τον πόνο στην περιοχή της κήλης. Και τα δυο επιδεινώνονται με αύξηση της κοιλιακής πίεσης, όπως πχ κατά το βήχα, φτέρνισμα, άρση βαρών κτλ. Μπορεί να εμφανιστεί πόνος λόγω ερεθισμού νεύρων στον αυχένα της κήλης, δυσκοιλιότητα και προβλήματα στην ούρηση.

κήλη και τα είδη της

Αίτια

Για ποιους λόγους εμφανίζεται μία κήλη και ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;

Τα αίτια της κήλης διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και ανάλογα με το είδος της κήλης. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει σαν προδιαθεσικός παράγοντας χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης. Μία κήλη τείνει να εμφανίζεται σε άτομα που κάνουν βαριά χειρονακτική εργασία, σε άτομα με χρόνιο βήχα, όπως καπνιστές και άτομα με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, καθώς και σε παχύσαρκους. Γυναίκες με πολλαπλές εγκυμοσύνες έχουν επίσης ψηλότερη πιθανότητα ανάπτυξης κήλης λόγω μεγάλης αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης. Χρειάζονται δε ιδιαίτερη διαχείριση αν βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία και θέλουν να τεκνοποιήσουν ξανά.

Η ηλικία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Στους ηλικιωμένους υπάρχει εξασθένηση των κοιλιακών τοιχωμάτων και ανάπτυξη κηλών, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν πολλοί προδιαθεσικοί παράγοντες. Και η διαχείριση των ηλικιωμένων χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς άλλες συνυπάρχουσες παθήσεις μπορεί να κάνουν μια απόφαση για χειρουργική αντιμετώπιση πολύ πιο δύσκολη. Σημαντικό ρόλο παίζει τέλος η κληρονομικότητα, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε ανατομικές παραλλαγές και εμφάνιση κηλών στα παιδιά. Διαταραχές συνδετικού ιστού συνοδεύονται από ευκολότερη εμφάνιση κηλών σε ενήλικες.

Είδη Κηλών

Υπάρχουν διάφορα είδη κηλών ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρίσκονται, και την αιτιολογία τους. Συχνότερες είναι οι βουβωνοκήλες, με επόμενες στη συχνότητα τις ομφαλοκήλες και τις επιγαστρικές κήλες. Οι μηροκήλες εμφανίζονται πιο συχνά στις γυναίκες και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες λόγω της ψηλής πιθανότητας περίσφιξης. Οι μετεγχειρητικές κήλες είναι μια μεγάλη και ετερογενής ομάδα, που αναπτύσσονται σε σημείο προηγούμενης χειρουργικής τομής, και μπορούν να γίνουν ιδιαίτερα μεγάλες.

Σπανιότερες είναι η κήλη Spigel, η οσφυοκήλη και η κήλη του θυρεοειδούς τρήματος της πυέλου. Υπάρχουν ιδιαίτερες ονομασίες για κήλες που περιέχουν συγκεκριμένα όργανα (ωοθήκη, σκωληκοειδής, μεκέλειος), ή για κήλες που περιέχουν συγκεκριμένο τμήμα εντέρου.

Επιπλοκές Κηλών

Τι προβλήματα δημιουργούνται αν αφήσουμε μία κήλη;

Τα σημαντικότερα προβλήματα δημιουργούνται όταν το μέγεθος της κήλης αυξηθεί αρκετά. Οι κήλες είναι ακίνδυνες εφόσον το περιεχόμενο τους επιστρέφει εύκολα στην κοιλιά, οπότε ονομάζονται ανατάξιμες. Αν το μέγεθος αυξηθεί αρκετά, μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο να επιστρέψει το περιεχόμενο στην κοιλιακή κοιλότητα, οπότε η κήλη ονομάζεται μη ανατασσόμενη. Σ αυτό το στάδιο δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος, αλλά υπάρχει πολύ ψηλή πιθανότητα για περισσότερα προβλήματα.

Μια μη ανατασσόμενη κήλη μπορεί να προχωρήσει σε περίσφιξη, με το περιεχόμενο της κήλης να πιέζεται στο επίπεδο του μυϊκού τοιχώματος. Αν η περίσφιξη δεν αντιμετωπισθεί, διακόπτεται η ροή αίματος στο περιεχόμενο της κήλης, προκαλώντας στραγγαλισμό και νέκρωση του περιεχόμενου της κήλης. Σε περίπτωση που μία κήλη που περιέχει έντερο, αυτό οδηγεί σε περιτονίτιδα, μια ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση, και συνοδεύεται από πιθανές επιπλοκές.

στραγγαλισμός εντέρου από κήλη

Στραγγαλισμός εντέρου μέσα σε περισφιγμένη κήλη

Γενικές Αρχές Αντιμετώπιση για την Κήλη

Τι θεραπευτικές επιλογές έχουμε για την κήλη; Πότε πάμε στον ιατρό και πότε χρειάζεται χειρουργείο;

Δε χρειάζεται να αντιμετωπιστούν χειρουργικά όλες οι κήλες. Μπορεί να αποφασισθεί συντηρητική αντιμετώπιση, με παρακολούθηση μόνο χωρίς να υποβληθεί ο ασθενής σε χειρουργείο. Αυτό ισχύει εφόσον η κήλη είναι μικρή, δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα, και ο κίνδυνος επιπλοκών είναι πολύ χαμηλός. Μπορεί επίσης να αποφασισθεί συντηρητική αντιμετώπιση σε ασθενείς με άλλες προϋπάρχουσες παθήσεις, οι οποίες κάνουν τη γενική αναισθησία και τη χειρουργική αποκατάσταση της κήλης πιο επικίνδυνα από τις πιθανές επιπλοκές της. Σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση θεωρείται μη επεμβατική χειρουργική. Απαιτούνται τακτικές επανεκτιμήσεις από τον ίδιο χειρουργό, ώστε να εκτιμάται η πορεία της κήλης, και να αποκλείεται η πιθανότητα σημαντικής επιδείνωσης που να είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενούς.

Εφόσον αποφασιστεί χειρουργική αποκατάσταση για την κήλη, ο πρωταρχικός στόχος είναι η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, η αποφυγή επιπλοκών της ίδιας της κήλης, αλλά και η μείωση της πιθανότητας επιπλοκών από τη χειρουργική επέμβαση. Είναι σημαντική η επιλογή της μεθόδου αναισθησίας που θα εφαρμοστεί. Μικρές κήλες μπορούν να επιδιορθωθούν με τοπική ή ραχιαία αναισθησία. Είναι η προτιμητέα μέθοδος σε ηλικιωμένους ασθενείς με προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας, που αυξάνουν την πιθανότητα περιεγχειρητικών επιπλοκων από την αναισθησία. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση κηλών απαιτεί βαθιά γενική αναισθησία, αλλά διευκολύνει την άμεση μετεγχειρητική αποκατάσταση, και πρέπει να προτιμάται. Για μεγάλες περίπλοκες κοιλιοκήλες, η αποκατάσταση περιλαμβάνει τεχνικές αποκατάστασης κοιλιακού τοιχώματος. Απαιτούν συνδυασμό γενικής αναισθησίας, χρήσης τοπικών αναισθητικών και επισκληρίδιας αναλγησίας μετεγχειρητικά.

Πλέγματα και Επιπλοκές

Ποιο είναι το καταλληλότερο χειρουργείο για την κήλη;

Ίσως η πιο σημαντική ερώτηση σε κάθε επέμβαση αποκατάσταση κήλης, είναι αν θα χρησιμοποιηθεί πλέγμα ή όχι. Η συχνότερη επιπλοκή της χειρουργικής κηλών εφόσον δε χρησιμοποιείται πλέγμα, είναι η υποτροπή της κήλης. Ανάλογα με τον τύπο της κήλης, τα ποσοστά υποτροπής στο παρελθόν, πριν γίνει η χρήση πλεγμάτων για ενίσχυση μέρος της κλινικής πράξης, έφτανε στο 30% για βουβωνοκήλες, και ως 50% σε μετεγχειρητικές κήλες. Η χρήση πλέγματος μειώνει τη πιθανότητα να κάνει υποτροπή μία κήλη σε κάτω του 1% για βουβωνοκήλες, και 5% για μετεγχειρητικές κήλες.

Όμως το πλέγμα είναι ένα ξένο σώμα. Ενισχύει την αποκατάσταση της κήλης μέσω ανάπτυξης έντονου ουλώδους ιστού. Τόσο το ίδιο το πλέγμα όσο και ο ουλώδης ιστός μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα. Χρόνιος πόνος, αλλεργίες, μετακίνηση πλέγματος και διάβρωση άλλων οργάνων και ιστών είναι τα πιο συνήθη. Η πιο επίφοβη επιπλοκή μετά από χρήση πλέγματος είναι η επιμόλυνσή του. Τα μικρόβια αποικίζουν το πλέγμα και δε μπορούν να καταπολεμηθούν με αντιβιώσεις. Πολλές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η επέμβαση για αφαίρεση του πλέγματος.

πλέγμα για κήλη
πλέγμα για κήλη

Εφόσον αποφασιστεί χειρουργική αποκατάσταση, ο πρωταρχικός στόχος είναι η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, η αποφυγή επιπλοκών της ίδιας της κήλης, αλλά και η μείωση της πιθανότητας επιπλοκών από τη χειρουργική επέμβαση. Είναι σημαντική η επιλογή της μεθόδου αναισθησίας που θα εφαρμοστεί. Μικρές κήλες μπορούν να επιδιορθωθούν με τοπική ή ραχιαία αναισθησία. Είναι η προτιμητέα μέθοδος σε ηλικιωμένους ασθενείς με προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας, που αυξάνουν την πιθανότητα περιεγχειρητικών επιπλοκων από την αναισθησία. Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση κηλών απαιτεί βαθιά γενική αναισθησία, αλλά διευκολύνει την άμεση μετεγχειρητική αποκατάσταση, και πρέπει να προτιμάται. Για μεγάλες περίπλοκες κοιλιοκήλες, η αποκατάσταση περιλαμβάνει τεχνικές αποκατάστασης κοιλιακού τοιχώματος. Απαιτούν συνδυασμό γενικής αναισθησίας, χρήσης τοπικών αναισθητικών και επισκληρίδιας αναλγησίας μετεγχειρητικά.

Έχετε πρόβλημα με κήλη; Ζητήστε δωρεάν εκτίμηση

Σε περίπτωση που το επιθυμείτε μπορούμε να εξετάσουμε την περίπτωσή σας και το ιατρικό σας ιστορικό και να σχεδιάσουμε ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο, βάσει πληροφοριών σχετικών με το ιστορικό σας, τις πιθανές αιτίες του προβλήματός κλπ. Για να μας βοηθήσετε να εκτιμήσουμε καλύτερα την περίπτωσή σας μπορείτε να συμπληρώσετε ένα αναλυτικό ερωτηματολόγιο και να μας το αποστείλετε για να το εκτιμήσει δωρεάν ο ιατρός και να επικοινωνήσει μαζί σας. Για να συμπληρώσετε το online ερωτηματολόγιο παχυσαρκίας πατήστε εδώ

Με πλέγμα ή χωρίς πλέγμα;

Για τους παραπάνω λόγους η χρήση πλέγματος στην αποκατάσταση κήλης αποφασίζεται κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες του ίδιου του ασθενούς. Ο γενικός κανόνας είναι ότι εφόσον μια κήλη είναι μικρή (κάτω των 2 εκατοστών για κοιλιοκήλες), ο κίνδυνος επιπλοκών από τη χρήση πλέγματος είναι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο υποτροπής. Μπορεί τότε να γίνει επιδιόρθωση χωρίς πλέγμα, με χρήση πολλαπλών ραφών. Υπάρχουν επίσης εξειδικευμένες τεχνικές όπως πχ η Shouldice για την αποκατάσταση βουβωνοκήλης. Δεν απαιτεί τη χρήση πλέγματος και έχει πολύ χαμηλά ποσοστά υποτροπής. Αν όμως κριθεί ότι ο κίνδυνος υποτροπής είναι αρκετά μεγάλος, τότε προτιμάμε τη χρήση πλέγματος. Αν η πιθανότητα χειρουργικής λοίμωξης θεωρηθεί αρκετά ψηλή, έχουμε την επιλογή της χρήσης βιολογικών ή βιοσυνθετικών πλεγμάτων. Είναι πιο ακριβά, αλλά απορροφούνται από τον οργανισμό μετά από κάποιους μήνες, διευκολύνοντας την αντιμετώπιση επιμολύνσεων.