Συμφυσιόλυση – Εντερεκτομή

Τι είναι η συμφυσιόλυση και με ποιες μεθόδους γίνεται;

Συμφυσιόλυση – ΕντερεκτομήΑσθενείς που νοσηλεύονται με συμφυτικό ειλεό, που δεν παρουσιάζουν βελτίωση μετά από λίγες μέρες παρά την κατάλληλη συντηρητική αγωγή, ή που εμφανίζουν επιπλοκές όπως επιδείνωση του πόνου ή εμφάνιση περιτονίτιδας, έχουν ένδειξη για άμεση χειρουργική επέμβαση για συμφυσιόλυση και αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων που μπορεί να εμφανιστούν. Από την άλλη, άτομα χωρίς ιστορικό χειρουργικής επέμβασης και άρα χωρίς εκτεταμένες συμφύσεις, που παρουσιάζονται με εικόνα ειλεού, χωρίς σημαντική παθολογία στην αξονική τομογραφία, έχουν ένδειξη για άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. Ο ειλεός μπορεί να είναι συγγενούς αιτιολογίας, λόγω σύμφυσης, συστροφής ή εσωτερικής κήλης.

Πριν την επέμβαση

Τι Προεγχειρητικός έλεγχος πρέπει να γίνει πριν από μια συμφυσιόλυση;

Προτού υποβληθεί σε συμφυσιόλυση, ο ασθενής με συμφυτικό ειλεό έχει συνήθως υποβληθεί σε επαναλαμβανόμενες ακτινογραφίες και αξονικές τομογραφίες κοιλιάς. Πιθανώς να έχει ιστορικό νοσηλείας για παρόμοια κατάσταση στο παρελθόν. Αν δεν υπάρχουν σηπτικές επιπλοκές ή διαταραχές πήξης, μπορεί να υποβληθεί σε συμφυσιόλυση χωρίς περαιτέρω έλεγχο.

Η Επέμβαση

Πως γίνεται η συμφυσιόλυση:

Συμφυσιόλυση – ΕντερεκτομήΟ σκοπός της συμφυσιόλυσης είναι η λύση όλων των συμφύσεων και η αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας και λειτουργίας του λεπτού εντέρου, αποφεύγοντας τραυματισμούς του εντέρου και άλλων οργάνων της κοιλιάς, ή φροντίζοντας να αποκατασταθούν εφόσον έχουν προκληθεί. Ταυτόχρονα προσπαθούμε να μειώσουμε την πιθανότητα να ξανασυμβεί ειλεός στο μέλλον, χρησιμοποιώντας υλικά που μειώνουν τη δημιουργία συμφύσεων, ακολουθώντας την καλύτερη χειρουργική τεχνική, και προσπαθώντας να προστατέψουμε το έντερο κατά το δυνατόν.

Σχεδόν πάντα προσπαθούμε να ξεκινήσουμε την συμφυσιόλυση λαπαροσκοπικά. Με προσοχή και υπομονή διαχωρίζουμε σιγά σιγά όλες τις συμφύσεις από την αρχή ως το τέλος του λεπτού εντέρου. Αν οι συμφύσεις είναι πάρα πολλές και υπάρχει δυσκολία στο διαχωρισμό τους, ή αν υπάρχει κίνδυνος τραυματισμός, μετατρέπουμε σε ανοικτή επέμβαση που μας επιτρέπει καλύτερη εικόνα της κοιλιάς και της γενικότερης κατάστασης. Συμφύσεις που είναι χαλαρές και δεν προκαλούν γωνίωση του ετέρου ή άλλα προβλήματα, και που γενικά δε φαίνεται να έχουν κίνδυνο πρόκλησης ειλεού στο μέλλον, δεν διαχωρίζονται.

Συμφυσιόλυση – ΕντερεκτομήΗ συμφυσιόλυση μπορεί να είναι δύσκολη και να κρατήσει αρκετή ώρα. Σε περιπτώσεις πολλαπλών ισχυρών συμφύσεων οι τραυματισμοί εντέρου είναι συχνοί. Μικρούς επιφανειακούς τραυματισμούς τους επιδιορθώνουμε με απλές ραφές. Μεγαλύτεροι ή πολλαπλοί τραυμαστισμοί, ή οποιαδήποτε κατάσταση που κάνει αμφίβολη τη βιωσιμότητα του εντέρου, μας αναγκάζει να προχωρήσουμε σε εντερεκτομή. Το ίδιο συμβαίνει αν τμήμα του εντέρου, λόγω παρατεταμένης διάτασης ή συμπίεσης, εμφανίζει ισχαιμικές αλλαγές ή ακόμα και νέκρωση του τοιχώματος του. Σχεδόν πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις επανενώνουμε τα παραμένοντα τμήματα του εντέρου, και αποκαθιστούμε εντελώς φυσιολογική λειτουργία.

Μετά την επέμβαση

Τι μετεγχειρητική αγωγή λαμβάνεται;

Η μετεγχειρητική νοσηλεία μετά από συμφυσιόλυση για ειλεό λεπτού εντέρου εξαρτάται από τη γενική κατάσταση, το αίτιο, τον τύπο, την πολυπλοκότητα και τη βαρύτητα της επέμβασης. Μια λαπαροσκοπική συμφυσιόλυση σε έναν σχετικά νέο ασθενή επιτρέπει ταχύτατη ανάρρωση και επιστροφή στο σπίτι σε λιγότερο από 24 ώρες. Μια εκτεταμένη συμφυσιόλυση σε ασθενή με πολλαπλά προηγούμενα χειρουργεία, με τραυματισμούς εντέρου και εντερεκτομές, και με επιμόλυνση της κοιλιάς από εντερικό περιεχόμενο, θα απαιτήσει παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο, νοσηλεία στη ΜΕΘ, και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Συνήθως όμως η επέμβαση συμφυσιόλυσης ολοκληρώνεται χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, και μετά από παραμονή στο νοσοκομείο για υποστήριξη και αναλγησία, ο ασθενής παίρνει εξιτήριο σε 4-5 ημέρες.

Ανάρρωση μετά την συμφυσιόλυση

Το κυριότερο πρόβλημα της συμφυσιόλυσης είναι ότι δημιουργεί ακόμα περισσότερες συμφύσεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο επαναλαμβανόμενων επεμβάσεων που κάνουν κάθε επόμενη επέμβαση δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη. Αυτός είναι ο λόγος που η αρχική αντιμετώπιση του συμφυτικού ειλεού είναι πάντα συντηρητική.