Κήλη των αθλητών
Η κήλη των αθλητών είναι μια αμφιλεγόμενη αιτία χρόνιου πόνου σε αθλητές, τόσο σε επαγγελματίες όσο και σε ερασιτέχνες. Συνηθέστερα εμφανίζεται σε ποδοσφαιριστές, αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε άθλημα. Η πάθηση είναι επίσης γνωστή με διάφορα άλλα ονόματα, όπως Αθλητική Ηβαλγία, Ανεπάρκεια Οπίσθιου Κοιλιακού τοιχώματος. Στην Ελληνική βιβλιογραφία ονομάζεται Σύνδρομο Κοιλιακών-Προσαγωγών. Παρά το όνομα, η κήλη των αθλητών δεν πρόκειται για πραγματική κήλη αλλά για σύνδρομο χρόνιου πόνου στη βουβωνική περιοχή. Η συνηθέστερη αιτία είναι έντονες και επαναλαμβανόμενες στροφικές κινήσεις του μηρού. Από ανατομικής άποψης, ο πόνος οφείλεται σε μικρορήξεις ή διατάσεις των κοιλιακών μυών, τενόντων και απονευρώσεων. Συνυπάρχει ερεθισμός μικρών νεύρων της περιοχής.
Συμπτώματα
Με ποια συμπτώματα συνδέεται η κήλη των αθλητών
Οι πάσχοντες με κήλη των αθλητών συνήθως αναφέρουν ως συμπτώματα τον πόνο που διαρκεί εβδομάδες ή και μήνες. Ο πόνος ξεκινάει σαν ‘τράβηγμα που δεν περνάει’ στη βουβωνική χώρα. Αρχικά εμφανίζεται μετά από άσκηση, ενώ με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της άσκησης, και βελτιώνεται μετά από ξεκούραση. Κατά τη διάρκεια της συντηρητικής αγωγής τα συμπτώματα εξαφανίζονται, και συνήθως επανεμφανίζονται με την επιστροφή σε έντονη άσκηση. Η πάθηση εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε άντρες με μέση ηλικία εμφάνισης τα 25 χρόνια, αν και μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα κλασικά συμπτώματα της κήλης, όπως διόγκωση στην περιοχή και πόνος κατά το βήχα λείπουν στην κήλη των αθλητών.
Διάγνωση
Πως γίνεται η διάγνωση για την κήλη των αθλητών
Λόγω της αιτιολογίας της η κήλη των αθλητών είναι διάγνωση αποκλεισμού. Αυτό σημαίνει ότι η διάγνωση τίθεται αφού αποκλειστούν άλλες αιτίες που προκαλούν τον ίδιο πόνο. Μια βουβωνοκήλη είναι εύκολο ν αποκλεισθεί σε αδύνατα άτομα, ενώ αντίθετα σε έναν υπέρβαρο ενήλικα, μπορεί να χρειάζεται διερεύνηση τουλάχιστον με υπερηχογράφημα. Μπορεί να συνυπάρχει μια μικρή βουβωνοκήλη, που όμως δεν συνάδει με τα συμπτώματα. Το πιο σημαντικό ίσως, είναι να αποκλειστούν άλλες αιτίες που προκαλούν αντίστοιχο μυο-σκελετικό πόνο. Παθήσεις όπως κακώσεις προσαγωγών, παθήσεις της άρθρωσης του ισχίου και φλεγμονές της ηβικής σύμφυσης της πυέλου, μπορούν να δώσουν παρόμοια συμπτώματα. Μπορεί να είναι απαραίτητη η διενέργεια Μαγνητικής Τομογραφίας για να αποκλεισθούν.
Θεραπεία
Ποια είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία για την κήλη των αθλητών και πότε γίνεται χειρουργείο
Η αρχική θεραπεία για την κήλη των αθλητών είναι συντηρητική, και σε πολλές περιπτώσεις είναι επαρκής για να βοηθήσει τον αθλητή να επιστρέψει στην ενεργό δράση χωρίς να χρειαστεί να γίνει χειρουργείο. Αποχή από ασκήσεις, ακολουθούμενη από φυσιοθεραπεία, με διατάσεις, τοπικές μαλάξεις, παθητική κινητοποίηση και πρόγραμμα ενδυνάμωσης είναι η συνήθης πορεία προς την αποθεραπεία, πάντα υπό την επίβλεψη φυσιοθεραπευτή. Μπορεί να είναι απαραίτητη η χρήση αντιφλεγμονωδών για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Είναι σημαντική η αποφυγή συγκεκριμένων κινήσεων ή και δραστηριοτήτων αν είναι δυνατόν, ώστε να μην υπάρχει υποτροπή των συμπτωμάτων. Εφόσον τα συμπτώματα δε βελτιωθούν τότε για την κήλη των αθλητών τότε προχωράμε σε χειρουργική αντιμετώπιση, με ιδανική επέμβαση την Ολικά Εξωπεριτοναϊκή Αποκατάσταση.
