Παχυσαρκία
Η παχυσαρκία δεν είναι ούτε αισθητικό πρόβλημα ούτε επιλογή των ατόμων αλλά αποτελεί νόσο που απαιτεί θεραπεία – αντιμετώπιση καθώς έχει αποδειχθεί ότι η παχυσαρκία συνδέεται με πολλές παθήσεις επικίνδυνες για την υγεία και σημαντικό παράγοντα θνησιμότητας. Στις παρακάτω ενότητες δίνουμε επιστημονικές απαντήσεις:
- Που οφείλεται η παχυσαρκία; Φταίει η κακή διατροφή, το άγχος, γονίδια, τι;
- Γιατί δεν καταφέρνουμε να αδυνατίσουμε και ξαναπαίρνουμε κιλά;
- Με ποιες παθήσεις συνδέεται η παχυσαρκία
- Τι είναι ο Δείκτης Μάζας Σώματος και πως σχετίζεται με τη θεραπεία για την παχυσαρκία;
- Μπορεί το χειρουργείο να δώσει μόνιμη λύση;
- Υπάρχουν κίνδυνοι / επιπλοκές από τις βαριατρικές επεμβάσεις;
- Υπάρχει επαναπρόσληψη βάρους από ένα χειρουργείο για την παχυσαρκία;
- Ποια είναι η κατάλληλη μέθοδος για τη νόσο της παχυσαρκίας;
- Τι απώλεια βάρους θα έχετε από μία βαριατρική επέμβαση;
Αίτια Παχυσαρκίας
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες – αίτια που η παχυσαρκία είναι συχνότερη σε κάποια άτομα ή σε αυτά είναι δυσκολότερη η θεραπεία – αντιμετώπιση της;
Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε και να γίνει κατανοητό ότι τα αίτια και οι παράγοντες που επιδρούν στην παχυσαρκία είναι πολλά και αναλόγως με τα αίτια κάθε άτομα θα πρέπει να έχει και διαφορετική αντιμετώπιση στη θεραπεία.
Ένας σημαντικός παράγοντας είναι τα γονίδια, τα οποία παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην παχυσαρκία, το ίδιο και οι διατροφικές συνήθειες που αποκτούμε στην παιδική ηλικία. Ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο, ενώ οι περιπτώσεις παχυσαρκίας λόγω ορμονικών διαταραχών είναι σπανιότερες.
Με απλά λόγια, το ανθρώπινο σώμα δεν εξελίχθηκε για να ζει στον μοντέρνο δυτικό κόσμο και ο μεταβολισμός μας είναι προσαρμοσμένος στο να αποθηκεύει ενέργεια με τη μορφή λίπους όταν υπάρχει υπερπροσφορά τροφής, και να κάνει οικονομία ενέργειας όταν μειωθεί η πρόσληψη τροφής. Στη μοντέρνα εποχή της υπερπροσφοράς και υπερπροβολής τροφής, αυτό οδηγεί σε συνεχή συσσώρευση λίπους. Η επικράτηση στη διατροφή της ζάχαρης, των υδατανθράκων και των υπερεπεξεργασμένων τροφών γενικότερα, οδηγεί τον ανθρώπινο μεταβολισμό σε σοβαρές μεταβολικές δυσλειτουργίες.
Η καθιστική ζωή και η έλλειψη άσκησης παίζουν έναν καθοριστικό, αλλά όχι πολύ σημαντικό ρόλο στη συσσώρευση λίπους. Με την πρόοδο των μελετών και της έρευνας στον μεταβολισμό και την παχυσαρκία, αποκτούν αυξανόμενη σημασία στη δημιουργία όσο και στη θεραπεία της παράγοντες όπως οι διαταραχές ύπνου, μικροβίωμα και ορμόνες του γαστρεντερικού κτλ. Ο ρόλος της διατροφής ως τρόπου ζωής παραμένει ωστόσο ο πιο σημαντικός
Παχυσαρκία: Αίτια Αποτυχίας Αδυνατίσματος
Γιατί δυσκολευόμαστε να αδυνατίσουμε; Τι έχει αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση – θεραπεία για την παχυσαρκία;
Εδώ και δεκαετίες κυριαρχεί η πεποίθηση ότι για την παχυσαρκία ευθύνεται η καθιστική ζωή, και ο μόνος τρόπος για αντιμετώπιση – θεραπεία είναι η δίαιτα και η γυμναστική. Το μοντέλο αυτό είναι λαθεμένο όπως αποδεικνύεται από την αποτυχία στη αντιμετώπιση – θεραπεία για τη παχυσαρκία.
- Γυμναστική: Οι μελέτες δείχνουν ότι η γυμναστική από μόνη της οδηγεί σε ελάχιστη απώλεια βάρους κάτω των 5 κιλών ανά έτος. Μόνο εφόσον συνδυάζεται με περιορισμό θερμίδων μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική απώλεια βάρους. Η γυμναστική ενεργοποιεί ορμονικούς και μεταβολικούς μηχανισμούς που προκαλούν αυξημένο αίσθημα πείνας και αναπλήρωση των χαμένων θερμίδων και αν δεν γίνεται συνδυαστικά με διατροφή δεν φτάνει από μόνη της για την αντιμετώπιση για την παχυσαρκία.
- Δίαιτα – διατροφή: Οι μελέτες δείχνουν ότι σε ποσοστό πάνω του 80%, οι δίαιτες είτε αποτυγχάνουν πλήρως, ή οδηγούν σε ταχεία επαναπρόσληψη βάρους. Πολλές φορές το τελικό βάρος είναι ψηλότερο του βάρους πριν τη δίαιτα
- Φαινόμενο γιογιό και αύξηση βάρους μετά από δίαιτα: Ο περιορισμός της λήψης τροφής οδηγεί τον οργανισμό σε μείωση του βασικού μεταβολικού ρυθμού. Όταν η ενέργεια από την τροφή εξισωθεί με την ενέργεια που ξοδεύει ο μεταβολισμός, η απώλεια βάρους σταματάει. Πολλά άτομα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την παχυσαρκία σε αυτό το σημείο αποθαρρύνονται και σταματούν τη δίαιτα. Οι μελέτες δείχνουν ότι ο μεταβολισμός παραμένει χαμηλός, με αυξημένο αίσθημα πείνας παρά την αυξημένη πρόσληψη τροφής. Το αποτέλεσμα είναι η ταχεία πρόσληψη όλου του βάρους που είχε χαθεί, συχνά και περισσότερου.
- Διατροφικοί μύθοι: Η διατροφική επιστήμη βρίθει λαθών και προκαταλήψεων που ξεκαθαρίζονται τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να ξέρετε ότι το βραδινό γεύμα δεν παχαίνει και το πρωινό δε μας γεμίζει ενέργεια ούτε μας βοηθάει να αδυνατίσουμε. Η πεποίθηση ότι η θεραπεία – αντιμετώπιση για την παχυσαρκία είναι να κάνουμε μικρά γεύματα και ότι πρέπει να τρώμε κάθε 3 ώρες είναι εντελώς λαθεμένη και στηρίζεται από πολύ ασθενείς στατιστικά μελέτες. Οι μεγάλες εταιρίες ειδών διατροφής επηρεάζουν τις διατροφικές συστάσεις προς όφελος τους.
Παχυσαρκία και Νοσηρότητα
Τι παθήσεις προκαλεί η παχυσαρκία και γιατί χρειάζεται αντιμετώπιση;
Η παχυσαρκία είναι μία νόσος που χρίζει αντιμετώπισης – θεραπεία καθώς έχει αποδειχθεί από πλήθος επιστημονικών ερευνών ότι συνδέεται με ένα πλήθος παθήσεων και επικίνδυνων καταστάσεων για την υγεία μας όπως:
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, οφείλεται στο ότι παχύσαρκα άτομα, εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη (ορμόνη που ρυθμίζει το σάκχαρο αίματος).
Υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση), που μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικά επεισόδια, στεφανιαία νόσο, έμφραγμα, και άλλα προβλήματα από καρδιά και νεφρούς.
Οστεοαρθρίτιδα μεγάλων αρθρώσεων, καθώς το επιπλέον βάρος επιταχύνει την καταστροφή των αρθρώσεων των ισχίων, γονάτων, καθώς και της σπονδυλικής στήλης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μειωμένη άσκηση λόγω συμπτωμάτων, και άρα περαιτέρω αύξηση του σωματικού βάρους.
Υπνική άπνοια, αναπνευστικά προβλήματα, λόγω διόγκωσης των μαλακών μορίων του ρινοφάρυγγα με αποτέλεσμα απόφραξη των αναπνευστικών οδών την ώρα του ύπνου, κακή ποιότητα ύπνου, εύκολη κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας, και μακροχρόνια πιθανά αναπνευστικά προβλήματα.
Γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, λόγω αυξημένης πίεσης εντός της κοιλιάς με αποτέλεσμα δυσλειτουργία της βαλβίδας μεταξύ στομάχου και οισοφάγου. Υπολογίζεται ότι η παλινδρόμηση έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίζεται στο 10-15% των ατόμων με παχυσαρκία
Οισοφάγος Barrett που είναι προκαρκινική κατάσταση.
Κατάθλιψη, λόγω κοινωνικού στιγματισμού, αποτυχημένων προσπαθειών απώλειας βάρους, ρατσισμού στην αγορά εργασίας. Οι ψυχολογικές διαταραχές στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγούν σε μεγαλύτερη υπερκατανάλωση τροφής ως παρηγοριά, και άρα περαιτέρω αύξηση του σωματικού βάρους.
Υπογονιμότητα, το επιπλέον σωματικό βάρος ενέχεται στην πρόκληση πολυκυστικών ωοθηκών στις γυναίκες, και σε γενικότερες ορμονικές διαταραχές, ενώ στους άντρες εμφανίζεται στυτική δυσλειτουργία.
Ακράτεια ούρων, λόγω αυξημένης πίεσης εντός της κοιλιάς και αδυναμίας των μυών της πυέλου να ανταπεξέλθουν.
Καρκίνος, η παχυσαρκία αποτελεί αναγνωρισμένο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη διαφόρων καρκίνων όπως παγκρέατος, παχέως εντέρου, οισοφάγου, ενδομητρίου.
Δείκτης μάζας σώματος και παχυσαρκία
Πως και γιατί κατηγοριοποιείται η παχυσαρκία και τι σχέση έχει ο ΔΜΣ με τη θεραπεία;
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (Body Mass Index), είναι ένας σχετικά απλός αλλά αδρός δείκτης που μας επιτρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα για τον βαθμό/ στάδιο στον οποίο ανήκει η παχυσαρκία ενός πάσχοντας και πότε αλλά και πως θα πρέπει να κινηθεί αυτό το άτομο για την αντιμετώπιση και τη θεραπεία. Λόγω του τρόπου υπολογισμού, δε λαμβάνει υπόψη την κατανομή λίπους ή μεταβολικές παραμέτρους του ασθενούς. Αθλητές και γενικά άτομα με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο μυικό ιστό μπορεί να έχουν υψηλό δείκτη μάζα σώματος ενώ είναι κατά τα άλλα υγιέστατοι χωρίς κάποιο κίνδυνο για την υγεία τους. Τον χρησιμοποιούμε σε συνδυασμό με την κλινική εξέταση και το ιστορικό, για να εκτιμήσουμε τον βαθμό μεταβολικής διαταραχής του πάσχοντα. Μας επιτρέπει επίσης να προσφέρουμε τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας της παχυσαρκίας του πάσχοντα.
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (BMI), υπολογίζεται διαιρώντας το βάρος του ασθενή σε κιλά, με το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος, παρά την απλή και αδρή του φύση, δεν είναι ένας αυθαίρετος αριθμός χωρίς καμία σημασία. Χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για τη στατιστική μελέτη της παχυσαρκίας, των καρδιαγγειακών παθήσεων και της συνολικής νοσηρότητας και θνησιμότητας.
Πιο συγκεκριμένα, στατιστικές μελέτες με βάση τον δείκτη σώματος έχουν δείξει:
- Πάσχοντες από παχυσαρκία εμφανίζουν ψηλότερη πιθανότητα θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, σε σχέση με άτομα ίδιας ηλικίας, με φυσιολογικό ή λίγο αυξημένο βάρος
- Πάσχοντες από παχυσαρκία αντιμετωπίζουν ετήσιο ιατρικό κόστος αυξημένο κατά 2000-3000 ευρώ (ανάλογα με το βαθμό παχυσαρκίας) σε σχέση με άτομα φυσιολογικού βάρους
- Το ετήσιο ιατρικό κόστος ενός πάσχοντα από παχυσαρκία αυξάνεται κατά 250 ευρώ για κάθε επιπλέον μονάδα Δείκτη Μάζας Σώματος πάνω από το φυσιολογικό.
Υπολογισμός BMI
Βαριατρική Χειρουργική – Μόνιμη Λύση και Θεραπεία για την Παχυσαρκία
Γιατί χρειαζόμαστε τα χειρουργεία για τη παχυσαρκία και γιατί αποτελούν την καλύτερη αντιμετώπιση;
Για να το πούμε απλά το σώμα μας δεν είναι προσαρμοσμένο στον μοντέρνο τρόπο ζωής. Αν η αλλαγή στη διατροφή και στον τρόπο ζωής είναι αδύνατη, ή δεν επαρκεί για να επιτύχουμε ένα υγιές σωματικό βάρος και να δώσουμε θεραπεία στην παχυσαρκία εντός ατόμου τότε πρέπει να γίνουν αλλαγές στο σώμα μας για να μας βοηθήσουν.
Τα χειρουργεία παχυσαρκίας είναι ασφαλέστατα, και εξαιρετικά αποτελεσματικά. Επιτυγχάνουν σίγουρη, αξιόπιστη θεραπεία για την παχυσαρκία. Οι κίνδυνοι από ένα χειρουργεία για την παχυσαρκία είναι ελάχιστοι, ειδικά όταν συγκρίνονται με τους κινδύνους της παχυσαρκίας. Τα ποσοστά επιπλοκών είναι εξαιρετικά χαμηλά, και η θνητότητα είναι μηδενική.
Υπάρχει η πεποίθηση ότι τα χειρουργεία παχυσαρκίας είναι επικίνδυνα και ότι δημιουργούν πολλά προβλήματα. Υπάρχει ακόμα και στιγματισμός ατόμων που χάνουν βάρος με τη βοήθεια χειρουργείων για την παχυσαρκία. Η πραγματικότητα είναι ότι τα άτομα που πληρούν τα κριτήρια βαριατρικής χειρουργικής, έχουν κάνει προσπάθειες απώλειας βάρους και έχουν αποτύχει. Το βαριατρικό χειρουργείο είναι η τελευταία ελπίδα να χάσουν βάρος και να μην οδηγηθούν σε κάποια από τις παθήσεις που προκαλούνται από την παχυσαρκία.
Κριτήρια Βαριατρικής Χειρουργικής
Ποιος μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργεία παχυσαρκίας;
Από το 1991, το Αμερικάνικο National Institute of Health, καθόρισε τα ατομικά κριτήρια σύμφωνα με τα οποία ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία μπορούσαν να υποβληθούν σε βαριατρική επέμβαση για αντιμετώπιση – θεραπεία της νόσου. Τα κριτήρια αυτά λάμβαναν υπόψη τα οφέλη αλλά και τους κινδύνους που μπορούσαν να προκύψουν από ένα χειρουργείο παχυσαρκία. Με βάση λοιπόν τη σχέση οφέλους-ρίσκου από ένα χειρουργείο παχυσαρκίας, υποψήφιοι για βαριατρική επέμβαση ήταν όσοι είχαν:
- Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) άνω του 40 kg/m2
- Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) άνω του 35 kg/m2, και συνύπαρξη παθήσεων σχετιζόμενες με την παχυσαρκία (Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2, υπέρταση οστεοαρθρίτιδα κτλ)
- Να μην υπάρχουν αντενδείξεις ή κίνδυνοι από διενέργεια για χειρουργείου παχυσαρκίας (γαστρικό μανίκι ή γαστρικό bypass)
Πολλά άλλαξαν από τότε. Η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει αλλάξει εντελώς τον χώρο της βαριατρικής χειρουργικής. Τα χειρουργεία παχυσαρκίας πλέον γίνονται ασφαλέστατα με νοσηλεία 2-3 ημερών. Τα ποσοστά επιπλοκών είναι ελάχιστα, και η θνησιμότητα σχεδόν μηδενική. Η επιστημονική γνώση όσον αφορά την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας έχει πολλαπλασιαστεί. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει, και έχουν αναπτυχθεί νέες, ασφαλέστερες βαριατρικές επεμβάσεις όπως το γαστρικό μανίκι. Ταυτόχρονα η επιδημία της παχυσαρκίας συνεχώς χειροτερεύει και όλες οι υπόλοιπες στρατηγικές αντιμετώπισής της αποτυγχάνουν πλήρως στην ανάσχεσή της.
Με δεδομένη λοιπόν την αποτελεσματικότητα της βαριατρικής χειρουργικής, την εξαιρετικά ασφάλεια των χειρουργείων παχυσαρκίας, και τη συνεχή επιδείνωση των ποσοστών παχυσαρκίας, η Αμερικάνικη Εταιρία Μεταβολικής και Βαριατρικής Χειρουργικής (ASMBS) μαζί με τη Διεθνή Εταιρία Χειρουργικής Παχυσαρκίας και Μεταβολικών Παθήσεων (IFSO) κατέληξαν σε νέες κατευθυντήριες οδηγίες> Με βάση αυτές συστήνεται να υποβάλλονται σε χειρουργείο παχυσαρκίας ασθενείς με:
- Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) άνω του 35 kg/m2, ανεξαρτήτως ύπαρξης και βαρύτητας άλλων παθήσεων
- Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) άνω του 30 kg/m2 εφόσον πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2
- Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) μεταξύ 30 και 35 kg/m2 εφόσον δεν επιτυγχάνουν ικανοποιητική απώλεια βάρους ή αντιμετώπιση σχετιζόμενων παθήσεων με μη χειρουργικές μεθόδους
Συχνές Ερωτήσεις για Χειρουργική στην Παχυσαρκία
Ο βασικός στόχος των επεμβάσεων παχυσαρκίας είναι ο περιορισμός των προσλαμβανόμενων θερμίδων καθώς έτσι επιτυγχάνεται η αντιμετώπιση – θεραπεία της νόσου. Αυτό επιτυγχάνεται, στις απλούστερες επεμβάσεις, με τεχνικές περιορισμού του όγκου του στομάχου, ώστε με λήψη μικρής ποσότητας τροφής, να επιτυγχάνεται αίσθημα πλήρωσης του στομάχου και καταστολή του αισθήματος της πείνας (περιοριστικού τύπου επεμβάσεις). Συχνά όμως, είναι απαραίτητη μια πιο ριζική αλλαγή του μεταβολισμού, είτε λόγω ανάγκης μεγάλης απώλειας βάρους, είτε λόγω διαιτητικών συνηθειών όπως ‘τσιμπολογήματα’ μεταξύ γευμάτων, ή κατανάλωση σοκολάτας, γλυκών και γενικά τροφών με πολύ υψηλή θερμιδική αξία, που δύσκολα προκαλούν αίσθημα κορεσμού. Γι’ αυτό οι πιο περίπλοκες επεμβάσεις παχυσαρκίας αλλάζουν τον τρόπο πέψης και μεταβολισμού των προσλαμβανόμενων τροφών, μέσω παράκαμψης τμήματος του λεπτού εντέρου, όπου γίνεται η απορρόφηση των τροφών (δυσαπορροφητικού τύπου επεμβάσεις). Η επιλογή της επέμβασης γίνεται με βάση τις μεταβολικές ανάγκες του ίδιου του πάσχοντα, καθώς οι πιο περίπλοκες επεμβάσεις έχουν παρενέργειες και ψηλότερη πιθανότητα να εμφανίσουν επιπλοκές, και γι’ αυτό εφαρμόζονται όταν είναι απαραίτητη σημαντική απώλεια βάρους.
Οι επεμβάσεις παχυσαρκίας πραγματοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά με λαπαροσκοπικές τεχνικές, με μικρές τομές της τάξης του μισού ως ενός εκατοστού ακόμα και για θεωρούμενες ως ‘βαριές’ επεμβάσεις μεταβολικής χειρουργικής. Είναι τεχνικά περίπλοκες επεμβάσεις που απαιτούν εξειδικευμένη εκπαίδευση και εμπειρία. Εφόσον διενεργούνται από έμπειρη ομάδα, η ανάγκη διενέργειας κλασικού ανοιχτού χειρουργείου περιορίζεται κάτω του 1%, ενώ η χρήση Ρομποτικής Χειρουργικής είναι εφικτή αλλά όχι απαραίτητη, καθώς αυξάνει το κόστος του χειρουργείου, και δε δίνει καλύτερα αποτελέσματα. Το Γαστρικό Μανίκι περιλαμβάνει αφαίρεση μεγάλου τμήματος του στομάχου. Όμως το τμήμα του στομάχου που παραμένει μπορεί να διαταθεί με το χρόνο και ανάλογα με τις διαιτητικές συνήθειες του πάσχοντα, επιστρέφοντας σχεδόν στο φυσιολογικό μέγεθος, γεγονός όμως που συνοδεύεται από επαναπρόσληψη βάρους. Το Γαστρικό Bypass που θεωρείται από πολλούς ριζική επέμβαση, είναι στην πραγματικότητα πλήρως αναστρέψιμο εφόσον το επιθυμεί ο πάσχοντας. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πολυπλοκότητα αυτών των επεμβάσεων είναι ενδεικτική της δυσκολίας στην αντιμετώπιση της Νοσογόνου Παχυσαρκίας
Η έντονη δημοσιότητα που παίρνουν σε περιπτώσεις επιπλοκών ή και θανάτων από επεμβάσεις παχυσαρκίας είναι διεθνές φαινόμενο. Πολλές από αυτές τις επιπλοκές θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εφόσον οι επεμβάσεις γίνονταν από έμπειρο χειρουργό παχυσαρκίας. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία πάντως, η συνολική θνησιμότητα μετά από επεμβάσεις απώλειας βάρους, συμπεριλαμβανομένων των πιο περίπλοκων επεμβάσεων και ασθενών με εξαιρετικά μεγάλο βάρος, είναι χαμηλότερη του 1%, εφόσον γίνονται από έμπειρες ομάδες. Αντίθετα η πιθανότητα πρόωρου θανάτου λόγω πάθησης σχετιζόμενης με την παχυσαρκία (καρκίνος, διαβήτης, έμφραγμα κτλ), είναι πολλαπλάσια σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Τα διεθνή δεδομένα δείχνουν ότι μετά από μεταβολικές επεμβάσεις παρατηρείται κατά 89% μείωση της πιθανότητας πρόωρου θανάτου. Συγκεκριμένα παρατηρείται 60% μείωση θανάτων από καρκίνο, 90% μείωση θανάτων από διαβήτη και 50% μείωση θανάτων από καρδιακά επεισόδια. Τα οφέλη ξεπερνούν κατά πολύ τον κίνδυνο του χειρουργείου.
Όλες αυτές οι επεμβάσεις που στοχεύουν στο να δώσουν μόνιμη αντιμετώπιση – θεραπεία για την παχυσαρκία είναι καλά μελετημένες και οι διαιτητικές ανεπιθύμητες ενέργειες τους προβλέψιμες και αντιμετωπίσιμες. Οι πιο συνηθισμένες επεμβάσεις προκαλούν ελάχιστη δυσαπορρόφηση, και ως και τούτου έχουν πολύ μικρή πιθανότητα να προκαλέσουν τέτοια προβλήματα. Επεμβάσεις όπως το Γαστρικό Bypass, επιτυγχάνουν την καλύτερη απώλεια βάρους μέσω μείωση της απορρόφησης τροφών, συμπεριλαμβανομένων βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Αυτός είναι και ο λόγος για παρακολούθηση από διαιτολόγο εφ όρου ζωής, ώστε να προληφθούν προβλήματα από δυσαπορροφήσεις, και να χορηγούνται συμπληρώματα, είτε σαν πολυβιταμινούχα σκευάσματα, ή σε ενέσιμη μορφή.
Οι πάσχοντες από Νοσογόνο Παχυσαρκία δύσκολα επιτυγχάνουν σημαντική και μακροχρόνια απώλεια βάρους μέσω δίαιτας και άσκησης μόνο και τις περισσότερες φορές, όπως έχει αποδειχθεί και από επιστημονικές μελέτες μόνο η επέμβαση μπορεί να δώσει οριστική αντιμετώπιση και θεραπεία για τη νόσο. Οι μακροχρόνιες δίαιτες προκαλούν επιβράδυνση του μεταβολισμού και της καύσης θερμίδων τόσο σε ηρεμία όσο και στη άσκηση. Ταυτόχρονα οι δίαιτες αλλάζουν τη ρύθμιση του αισθήματος της πείνας, με αποτέλεσμα αυξημένη όρεξη και επιθυμία για κατανάλωση τροφής μετά τη δίαιτα. Αντίθετα οι επεμβάσεις παχυσαρκίας μειώνουν το αίσθημα της πείνας, προκαλούν πρώιμο αίσθημα κορεσμού, μειώνουν την απορρόφηση θερμίδων και επιταχύνουν το μεταβολισμό. Η άποψη ότι η βαριατρική χειρουργική είναι αφύσικη λύση, συχνά αποτελεί άλλη μια εκδήλωση του στιγματισμού των παχύσαρκων. Δεν πρέπει τέλος να ξεχνάμε ότι στην παχυσαρκία στηρίζεται η βιομηχανία απώλειας βάρους (διαιτολόγοι, γυμναστές, βιομηχανία τροφής, βιομηχανία συμπληρωμάτων και φαρμάκων). Τα συμφέροντα της βιομηχανίας απώλειας βάρους είναι αντίθετα με τη βαριατρική χειρουργική.
Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό παχύσαρκων εμφανίζει συμπεριφορά εξάρτησης με πολύ αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, και άρα πολύ λίγοι ωφελούνται από την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας σαν εξάρτηση. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η αιτιολογία είναι πολυπαραγοντική. Η παχυσαρκία οφείλεται σ έναν τρόπο ζωής με λιγότερη εξάσκηση από όση είναι απαραίτητη με βάση τη διατροφή, αλλά δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα και το χρόνο για συστηματική εξάσκηση. Ψυχολογικοί παράγοντες και άγχος, κακή ποιότητα ύπνου και ορμονικές διαταραχές επίσης συμβάλουν στην παχυσαρκία αλλά και να είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της πάθησης, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο που είναι δύσκολο να αντιμετωπισθεί. Γι’ αυτό λέμε ότι η παχυσαρκία προκαλεί παχυσαρκία. Το σίγουρο είναι ότι ο κοινωνικός στιγματισμός της εξάρτησης μόνο χειρότερη μπορεί να κάνει την πάθηση.
Εφόσον η επέμβαση γίνεται από έμπειρη ομάδα, υπάρχει σωστή προεγχειρητική εκτίμηση και εξατομίκευση της επιλογής της επέμβασης και παρακολούθησης για τον κάθε ασθενή. Σ αυτές τις περιπτώσεις παρατηρείται μια μικρή επαναπρόσληψη βάρους, της τάξης κάτω του 5%, σε λιγότερους από τους μισούς πάσχοντες. Συνήθως πρόκειται για άτομα που έχουν χάσει ήδη πάνω από το 50% του επιπλέον βάρους τους, οπότε αυτή η μικρή αύξηση του βάρους είναι αμελητέα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι σαφώς καλύτερο από οποιαδήποτε δίαιτα. Οι καλύτεροι προγνωστικοί παράγοντες για μακροχρόνια διατήρηση χαμηλού σωματικού βάρους είναι η επιλογή μιας έμπειρης ομάδας για να αναλάβει ολόκληρη τη θεραπεία για την παχυσαρκία, και η προσήλωση του πάσχοντα στη μακροχρόνια μετεγχειρητική παρακολούθηση και στις αλλαγές στον τρόπο ζωής.
