Τι Είναι Η Κήλη Αθλητών;
Η κήλη των αθλητών είναι μια αμφιλεγόμενη αιτία χρόνιου πόνου σε αθλητές, τόσο σε επαγγελματίες όσο και σε ερασιτέχνες. Συνηθέστερα εμφανίζεται σε ποδοσφαιριστές, αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε άθλημα. Η πάθηση είναι επίσης γνωστή με διάφορα άλλα ονόματα, όπως Αθλητική Ηβαλγία, Ανεπάρκεια Οπίσθιου Κοιλιακού τοιχώματος. Στην Ελληνική βιβλιογραφία ονομάζεται Σύνδρομο Κοιλιακών/Προσαγωγών. Παρά το όνομα, δεν πρόκειται για πραγματική κήλη αλλά για σύνδρομο χρόνιου πόνου στη βουβωνική περιοχή.
Πως Προκαλείται Η Κήλη Αθλητών;
Η συνηθέστερη αιτία κήλης των αθλητών είναι έντονες και επαναλαμβανόμενες στροφικές κινήσεις του μηρού. Από ανατομικής άποψης, ο πόνος οφείλεται σε μικρο-ρήξεις ή διατάσεις των κοιλιακών μυών, τενόντων και απονευρώσεων. Πιθανώς να συνυπάρχει ερεθισμός μικρών νεύρων της περιοχής.
Πως Καταλαβαίνουμε Ότι Είναι Κήλη Των Αθλητών Και Όχι Απλή Κήλη;
Η διάγνωση της κήλης των αθλητών τίθεται από τα συμπτώματα, και μετά από αποκλεισμό άλλων αιτιών. Οι πάσχοντες παραπονούνται για πόνο που διαρκεί εβδομάδες ή και μήνες. Ο πόνος ξεκινάει σαν ‘τράβηγμα που δεν περνάει’ στη βουβωνική χώρα. Αρχικά εμφανίζεται μετά από το τέλος της άσκησης. Με την πάροδο του χρόνου ο πόνος επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της άσκησης, και βελτιώνεται μετά από ξεκούραση. Κατά τη διάρκεια της συντηρητικής αγωγής τα συμπτώματα εξαφανίζονται, και συνήθως επανεμφανίζονται με την επιστροφή σε έντονη άσκηση. Η κήλη των αθλητών εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε άντρες. Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 25 χρόνια, αν και μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα κλασικά συμπτώματα της κήλης, όπως διόγκωση στην περιοχή και πόνος κατά το βήχα λείπουν.
Γιατί Είναι Δύσκολη Η Διάγνωση;
Η κήλη των αθλητών, λόγω της αιτιολογίας της είναι διάγνωση αποκλεισμού. Αυτό σημαίνει ότι η διάγνωση τίθεται αφού αποκλειστούν άλλες αιτίες που προκαλούν τον ίδιο πόνο. Μια βουβωνοκήλη είναι εύκολο ν αποκλεισθεί σε αδύνατα άτομα. Σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα, μπορεί να χρειάζεται διερεύνηση τουλάχιστον με υπερηχογράφημα. Μπορεί να συνυπάρχει μια μικρή βουβωνοκήλη, που όμως δεν συνάδει με τα συμπτώματα. Το πιο σημαντικό ίσως, είναι να αποκλειστούν άλλες αιτίες που προκαλούν αντίστοιχο μυο-σκελετικό πόνο. Παθήσεις όπως κακώσεις προσαγωγών, παθήσεις της άρθρωσης του ισχίου και φλεγμονές της ηβικής σύμφυσης της πυέλου, μπορούν να δώσουν παρόμοια συμπτώματα με την κήλη των αθλητών. Μπορεί να είναι απαραίτητη η διενέργεια Μαγνητικής Τομογραφίας για να αποκλεισθούν.
Πως Αντιμετωπίζεται Η Κήλη Αθλητών;
Η αρχική θεραπεία της κήλης των αθλητών είναι συντηρητική, και σε πολλές περιπτώσεις είναι επαρκής για να βοηθήσει τον πάσχοντα να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Αποχή από ασκήσεις, ακολουθούμενη από φυσιοθεραπεία, με διατάσεις, τοπικές μαλάξεις, παθητική κινητοποίηση και πρόγραμμα ενδυνάμωσης είναι η συνήθης πορεία προς την αποθεραπεία, πάντα υπό την επίβλεψη φυσιοθεραπευτή. Μπορεί να είναι απαραίτητη η χρήση αντιφλεγμονωδών για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Είναι σημαντική η αποφυγή συγκεκριμένων κινήσεων ή και δραστηριοτήτων αν είναι δυνατόν, ώστε να μην υπάρχει υποτροπή των συμπτωμάτων.
Πότε Καταφεύγουμε Στη Χειρουργική Θεραπεία;
Προφανώς, εφόσον είναι επιτυχής η συντηρητική θεραπεία της κήλης των αθλητών, το χειρουργείο δεν κρίνεται απαραίτητο. Αν όμως η συντηρητική αγωγή αποτύχει, ή στην περίπτωση επανειλημμένων υποτροπών η επέμβαση είναι η μόνη επιλογή.
Ποιά Είναι Η Ιδανική Χειρουργική Αντιμετώπιση;
Η επιλογή είναι μεταξύ ανοικτής επέμβασης βουβωνοκήλης, και η Λαπαροσκοπική Ολικά Εξωπεριτοναική (TEP) επέμβαση. Η Λαπαροσκοπική Θεραπεία, συνοδεύεται από σαφώς λιγότερο πόνο, ταχύτερη επάνοδο σε φυσιολογικά επίπεδα άσκησης και στη φυσιοθεραπεία, και επιστροφή στον αθλητισμό σε 4 με 6 εβδομάδες. Επιπλέον, με την Λαπαροσκοπική TEP τεχνική, είναι εφικτή όχι μόνο η ενίσχυση της περιοχής με πλέγμα, αλλά και να εφαρμοστούν εξειδικευμένες τεχνικές όπως η Lloyd release. Το διάστημα αποθεραπείας μετά από ανοικτή επέμβαση είναι γύρω στους 3 μήνες.
Τα αποτελέσματα είναι παρόμοια, με πλήρη επιστροφή στον αθλητισμό που κυμαίνεται από 90 ως 100% ανάλογα με τη μελέτη. Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα αποκατάστασης πριν την επιστροφή στην ενεργό δράση.
